Hey gidi Çocukluk Yılları

Her şeyden bir haber büyüdük ama korkusuzca büyüdük, sokaklarda oynamaktan çekinmeden komşumuzun sofrasına oyun arkadaşımızla yemeğimizi paylaşarak büyüdük. Annemiz Babamız işten eve geldiklerin de uykusuzluğu bertaraf edip bizimle oyunlar oynayarak büyüdük.
Diyeceksiniz ki o zamanlar akıl oyunları mı vardı ?
Diyeceksiniz ki o zamanla kodlama mı vardı ?
Onu bunu bilmem
Bizim zamanımızda 3 taş vardı.
Çelik Çomak vardı.
Saklambaç vardı
Misket Oyunu
9 taş vardı
Renkli İstop vardı
Yakar Top vardı.
11 el vardı
Simit vardı
Yerden yüksek vardı
Dünya
Vardı da vardı...

Şimdi;

Çocuğumuzu korkusuzca sokağa salmaktan arkadaşlarıyla oyun oynamasından korkar olduk tabi bunun yanında bizde çocuklarımızla birlikte oyunlar oynamaz olduk. Çocuk büyütmenin sadece onun fiziksel ve güvenlik ihtiyaçlarını karşılamaktan geçtiğini düşündük veyahut ona çok pahalı oyuncaklar alarak ona oyuncağın maddi miktarına karşı onu ne kadar sevdiğimizi gösterir olduk. Kaliteli zamanları geçirmeyi bırak bir sevgi sözcüğü bile kullanmaz olduk.

Şimdi sorarım sizler
Peki bu mudur çocuk büyütmek ?


Yorumlar